De BMX-race is een van motorcross afgeleidediscipline die eind jaren zestig in Californiëontstond en sinds2008 een van dewielerspecialiteiten op de Olympische Spelen is. De wedstrijd begint bij een starthek enontwikkeltzich vervolgens over vier lijnen met sprongen enparabolen voor de snelste coureurs, waarbij deracein minder dan een minuut eindigt.

Het parcours bestaat uit een start bergafwaartsom de versnelling te bevorderen en vervolgens devolgende vierlijnen aan te pakken. De bochtenzijn geasfalteerd parabolisch, zodat de atletensnelheid kunnen behouden eneen goede griphebben, in tegenstelling tot de rechte stukkenmet de "hobbels" en sprongen waar hetoppervlakgeslagen aarde is.

In de tweede lijn verdeelt het parcours zich in eengemakkelijkere lijn, de "Challenge lijn" genoemd, en eenmoeilijkere lijn, de "Pro lijn", waarvan delaatste, zoals het woord zelf al zegt, bestemd isvoor de meer ervarenruiters, omdat de sprongenveel groter zijn.

De baan werd speciaal gebouwd om ookwedstrijden op internationaal niveau te kunnenorganiseren.

De pump track wordt gebruikt door iedereen, van beginners tot experts. De track is ideaal om vertrouwd te raken met de fiets, maar is ook een uitstekende training voor ervaren atleten om kracht en uithoudingsvermogen te ontwikkelen.

Hier is het ook mogelijk om gebruik te maken van skateboards, kickscooters en rollers

Veel van de huidige kampioenen gebruiken de PUMP TRACK en de BMX voor hun trainingen. De Italiaanse wielerbond heeft een echte strategie ontwikkeld, waarin jongeren meerdere disciplines worden bijgebracht.

Voor gezinnen is een BMX-centrum een veilige plek om hun kinderen ver van het wegverkeer te laten trainen.